ذهنم پر است؛ پر از عذاب.
عذاب هر لحظه ي عمر
عذاب هرچه بيخودي
عذاب روياهاي دور
ذهنم پر است از همه جا
از همه چيز
از همه ها...
رفتن و رفتن تا به كي؟
تا به كي اين هدر شدن!
هدر شدن، فنا شدن
فناي روياها شدن!
فناي ما، زندگي نيست!
فناي ما در خودمااست.
ماايم تمام بيخودي.
فناي ما، اميد مااست.
فرامرز-اسفند86
عذاب هر لحظه ي عمر
عذاب هرچه بيخودي
عذاب روياهاي دور
ذهنم پر است از همه جا
از همه چيز
از همه ها...
رفتن و رفتن تا به كي؟
تا به كي اين هدر شدن!
هدر شدن، فنا شدن
فناي روياها شدن!
فناي ما، زندگي نيست!
فناي ما در خودمااست.
ماايم تمام بيخودي.
فناي ما، اميد مااست.
فرامرز-اسفند86
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر